عرض سلام و ادب
ایندفعه میخواهم بگویم...
چشمانت را باز کن! شرایط اصلا برای حواس پرتی مناسب نیست! اگر تا به حال در خیابان چشمت به یک روشندل گران قدر افتاده و برایش دل سوزانده ای باید عرض کنم کور خوانده ای که چه بسا ایشان خیلی بهتر از بنده و شما ببیند! هرکس چشم و چالش تیرو تار بود که کور نیست! کور کسی است که میبیند از تمام وجودش عیب میریزد و بازهم در توهمات خودش در مقابل آینه قربان صدقه قدو بالایش میرود!یا اتوبان را ول میکند و میزند به جاده خاکی و آخر کار سر از ته دره در می آورد!
مواظب خودت باش! این که آدم وسط جاده زندگی کورمال بازی اش عود کند اصلا به صلاح نیست! اینطور وقت ها همه دنیا هم بگویند ماست سفید است میگوید سیاه است و کوتاه هم نمی آید.آخرش هم نا غافل به تیر غیب مبتلا میشود.
اما چکار باید کرد با این بگیر نگیرهای عقل آدمی؟اطمینان به یک آدم همه چیز دان با فهم در این زمینه توصیه میشود.یک همچین آدمی را پیدا کن و خودت را عقل کل ندان! بعد که پیدا کردی دل بده به حرف هایش تا ته خط برو!
حتم دارم سر به راه میشوی! حالا این آدم حسابی میتواند پیامبر باشد یا امام.اما حالا که نیستند دل دل نکن! برو سراغ اهل علم و معتبر ترینشان را پیدا کن وآرام آرام پشت سرش برو تا برسی.
خدا به همراهت
یاعلی